Anla/ma beni..

A n l a / m a
b e n i .



İyiyim böyle. ( Değilim )


Kendimden kaçıyorum köşe bucak.Fısıltılarını yüzüme haykıracak diye nasıl korkuyorum.Nasıl ölüyorum... Nasıl.
Ağrılı bir yola çekiyor beni görmeyi beceremediğim bir el...
Geriye gitmek istedikçe koşuyorum onunla.Farkında değilim.Mutluluk gibi görünen bir felakete sürükleniyorum... Ne yapsam "bitecek" biliyorum.

/ /

Bu sarhoşluğun sebebi içime kaçan birkaç damla aldanış mı ?
Öyle mi ?
Ne olur bit.

/ /

Gözlerime bağladığım bu mutlu karenin sonu gelecekbiliyorum.
Tedirginim... Özledikçe bitiyorum.Bittikçe özlüyorum.

Git.
Bırak yarım kalsın hep "yokmuş"'unu yaşadığımız bu melankolik masal.
Birbirini kaybetmiş iki şaşkın gibi...
Sen git ben kalayım bıraktığın yerde.
Beni aradığını sanıp
Susturayım içimiavunayım...

Bir iki satır yazıp savurayım sonra yokluğuna...

" Solumda bir sızı.
Adı sen.Anlamı senanlamsızlığı sen...
Bul / ma beni."

k o r k u y o r u m.

u k h u v a n *